سمپوزیوم مددکاری اجتماعی، توانمندسازی بین نسلی و به زیستن پایدار برگزار شد/ تصاویر

سمپوزیوم بین المللی “مددکاری اجتماعی، توانمندسازی بین نسلی و به زیستن پایدار” با حضور متخصصین رشته های مختلف برگزار شد.

نشست علمی سه ساعته با موضوع مددکاری اجتماعی، توانمندسازی بین نسلی و به زیستن پایدار با همکاری انجمن مددکاران اجتماعی ایران و دانشگاه علم و فرهنگ به صورت مجازی و حضوری (ترکیبی) برگزار شد و موضوعات متنوعی حول محور اصلی همایش مورد بحث قرار گرفت.

در این برنامه، استادان مطرح مددکاری اجتماعی کشور و نیز جمعی از متخصصین دیگر از کشورهای آسیایی و اروپایی در قالب دو پنل سخنرانی کردند. در این جلسه، ضمن بحث نظری پیرامون چالشهایی که در تعامل بین نسلهای مختلف جامعه وجود دارد تجارب ایران و کشورهای در کار با سالمندان، کودکان، قربانیان بلایای طبیعی و طرح های نوآورانه بین نسلی مورد بحث قرار گرفت.

دکتر حسن موسوی چلک، رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران، در افتتاحیه این برنامه ضمن خوشامد به حاضرین و تقدیر از دانشگاه علم و فرهنگ برای همکاری در برگزاری این برنامه، از توانمندسازی به عنوان یکی از مهمترین استراتژی های مددکاری اجتماعی یاد کرد و در عین حال خاطر نشان کرد، شعار سال این انجمن، سیاستگذاری توانمندسازانه است و تلاش شده تا این مفهوم در بوم ایرانی مورد بررسی علمی قرار بگیرد.

وی همچنین، به شعار سال ۲۰۲۵ فدراسیون بین المللی مددکاران اجتماعی که “تقویت همبستگی بین نسلی و به زیستن پایدار” اشاره کرد و اظهار داشت: موضوع همبستگی بین نسلی و همینطور به زیستن، از سوی سازمان های بین المللی این حرفه فقط یک شعار نیست بلکه اهمیت آن در زندگی اجتماعی مردم کاملا ملموس و محسوس است.

دکتر ایمانی خوشخو، رئیس دانشگاه علم و فرهنگ نیز با تقدیر از موضوعی که برای این نشست در نظر گرفته شده از آثار مثبت نشست های علمی متمرکز در حوزه اجتماعی سخن گفت و پرداختن به این موضوعات را که مستقیما با زندگی روزمره مردم سروکار دارد بسیار پراهمیت دانست و آمادگی دانشگاه را برای ادامه این جلسات اعلام نمود.

دکتر منوچهر جهانیان، معاون دانشگاه نیز در سخنانی کوتاه، ضمن تشکر از انجمن مددکاران اجتماعی ایران و دفتر مشاوره و سبک زندگی دانشگاه بابت هماهنگی برای برگزاری این نشست، دانشگاه را محلی برای مباحثه و گفتگو پیرامون موضوعات حیاتی دانست و اذعان داشت: نشست های علمی به ویژه در حوزه مددکاری اجتماعی باعث پویایی فضای دانشگاه و درگیر شدن اذهان دانشجویان با موضوعاتی می شود که در جامعه با آن مواجه هستند.

دکتر عباسعلی یزدانی، عضو هیات مدیره انجمن مددکاران اجتماعی ایران و دبیر علمی همایش دیگر سخنران افتتاحیه این نشست بود.

یزدانی ضمن تشکر از سخنرانان مراسم افزود: مددکاران اجتماعی توانمندسازی را اساساً سیستمیک و همه جانبه می دانند و این نگاه است که می تواند کیفیت زندگی و به زیستن افراد را به صورت ماندگار و پایدار ارتقاء دهد.

وی همچنین، ضمن مروری بر برنامه همایش، اظهار داشت که اهمیت این نشست در نظر ما به حدی است که علیرغم آنکه دوبار به دلیل مدیریت انرژی و یک بار هم به دلیل جنگ، اجرای آن به تعویق افتاده بود همچنان، بر برگزاری این نشست اصرار داشتیم و مطمنیم که بحث هایی که در جمع های تخصصی درباره تفاوت یا تمایز نسلها اتفاق می افتد می تواند پاسخ مناسبی به سوالات بدهد و در عین حال، سوالات عمیق جدیدی ایجاد کند که خود مایه رشد این حرفه خواهد بود.

دکتر حبیب آقابخشی، استاد برجسته مددکاری اجتماعی ایران و دارنده نشان سلامت اجتماعی، دیگر سخنران این برنامه بود. وی با بهره گیری از قطعه ای از گلستان سعدی و رویکرد نقادانه، موضوع به زیستن و نگاه بین نسلی را در جامعه ایرانی تشریح کرد.

به گفته دکتر آقابخشی، نوجوانان امروز نیاز به فهم مجدد دارند و بر معلمین و والدین است که نگاه نقادانه و تفکر نقدی را جایگزین تفکر نقلی و بازگویی محفوظات کنند زیرا رمز پیش رفت در جامعه جدید این است که نقد کنیم و از نقد به فهم برسیم.

دکتر آناماریا کمپانینی، رئیس سابق انجمن بین المللی آموزشگاه های مددکاری اجتماعی و استاد دانشگاه میلانوی ایتالیا که سخنرانی خود را به صورت از پیش ضبط شده برای مراسم ارسال کرده بود به تجربیات منحصر به فردی که در اروپا و به ویژه کشور ایتالیا در آشتی دادن نسلهای مختلف انجام شده است سخن گفت.

دکتر کمپانینی، پنج ابتکاری که در سطح محلی برای استفاده از ظرفیت های نوجوانان در آموزش فن آوری به افراد سالمند و در عوض انتقال تجربه و دانش سالمندان به جوانان و نوجوانان در این کشور صورت گرفته بود را تشریح نمود و برخی پتانسیل های حرفه مددکاری اجتماعی در ایجاد بستری برای گفتگوی بین نسلها را برشمرد.

دکتر محمدرضامقدسی، مدرس حوزه تاب آوری و مشاور رئیس دانشگاه حکیم سبزواری، مولفه های فرهنگی کشور ایران را در ارتقاء تاب آوری در نسلهای مختلف مهم دانست و اظهار داشت برای ایجاد جامعه ای تاب آور در آینده لازم است پارامترهای فرهنگی و دارایی های کشور در این حوزه تقویت شده و پاس داشته شوند.

بخش دوم برنامه با مدیریت دکتر انور صمدی راد به عنوان دبیر پنل اجرا شد. در این بخش دکتر رضا ببری، مدرس دانشگاه و مدیر کلینیک مددکاری اجتماعی مهرآذر، موضوع شکاف نسلی و  آسیب های نوپدید را مورد بحث قرار داد و اظهار داشت: در جامعه ای زندگی می کنیم که فضای مجازی بخش مهمی از زندگی همه نسلها را در بر گرفته و در این فضا، چه کودکان و چه سالمندان در معرض اتفاقاتی هستند که امکان نظارت بر آنها اندک است. در این فضا، اگر کسی قصد آسیب رساندن به قربانیان را داشته باشد می تواند در گمنامی بماند در حالیکه ناظران و نگهبانان قدرت چندانی برای نظارت ندارند و کاربران نیز ناآگاه و بدون مراقبت می مانند.

به اعتقاد ببری، باید برای این نسل و این فضا که قربانی بدون سلاح، متجاوز پنهان و ناظر بی قدرت است و بستر نقش آفرینی ها نیز به واسطه ماهیت فضای مجازی بی مرز است تدبیری اندیشید.

دکتر مرضیه تکفلی استادیار دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، با موضوع توانمندسازی در ارتباط با توسعه سیاست‌های حوزه رفاه کودک سخن گفت و با تحلیل سیاستهای رفاهی حوزه کودک در ایران و مقایسه آنها با سیاستهای اجتماعی کشورهای مختلف جهان پیشنهاد کرد که سیاستهای نسل جدید جامعه باید مشارکت کودکان، حفاظت از آنها و فراهم کردن آموزش و خدمات را تضمین نماید.

دکتر هربرت پائولیشن از اتریش و خانم آنا رودلسکو از کشور رومانی،خانم ندا رنگی مدیرکلینیک هدف و کارشناس دفتر مشاوره و سبک زندگی دانشگاه و مسعود ایوبی، رئیس سازمان مددکاری اجتماعی افغانستان از دیگر سخنرانان این برنامه بودند که دو پروژه مرتبط با توانمندسازی در حوزه سالمندان و دختران را در ایران و افغانستان و اقدامات مددکاران اجتماعی در بلایای مختلف در اروپا را گزارش کردند.

این برنامه از ساعت ۱۴ لغایت ۱۸ روز پنجشنبه ۹ مهرماه ۱۴۰۴ در سالن اجتماعات دانشگاه علم و فرهنگ تهران برگزار شد.